Spotkanie  z tą rodziną to kolejny dowód na to, że rodzinna sesja w domu to bardzo dobry pomysł. Hugo, który najpierw był dość nieśmiały (później też okazało się że całkiem poważnie przeziębiony, a więc na prawdę był bardzo dzielny) po chwili oswoił się z moją obecnością i zaczął brykać, wariować i śmiać się – czyli to w czym dzieci są najlepsze! Naturalne środowisko pozwala na zupełne wyluzowanie się rodzinki i na przykład przyłapanie dziecka na magicznym wpatrywaniu się w ukochaną mamę. Nie da się zauważyć, że bohaterem naszej sesji był też okrąglutki brzuszek Patrycji, ahh ile byśmy dały aby każda z nas wyglądała tak oszałamiająco pięknie. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się z nimi zobaczę!

Dzisiaj mam dla Was dłuższą historię. Rodzine, którą za chwile zobaczycie możecie już kojarzyć. Fotografowałam ich pierwszego synka, kiedy był malutki, ma na imię Leon. Kilka lat (hmm dwa? trzy?) minęło od naszej ostatniej sesji i pojawiła się doskonała okazja aby spotkać się ponownie. Powód ma na imię Helcia i udało nam się ją przyłapać jeszcze przed porodem ;)

Tym razem zaplanowaliśmy dwie sesje. Rodzinną, taką zupełnie na luzie z wygłupami i dużym brzuchem Agaty i drugą już z Helgą na pokładzie. Teoretycznie zima nie sprzyja w Polsce pięknym sesjom rodzinnym. Nie jest zielono i jasno to fakt, ale czy dodatkową wartością na domowych sesjach nie jest przypadkiem udokumentowanie przestrzeni w której żyjemy? Wydaje mi się, że to są kolejne składowe naszych wspomnień, które warto gdzieś zachować. W każdym razie wyszło fajnie. Trochę na polu, trochę w restauracji Warsztat we Wrocławiu, trochę w domu.

Processed with VSCO with c1 preset